Η αρθροπάθεια της ποδοκνημικής άρθρωσης είναι μια εκφυλιστική, δυστροφική νόσος των δομών του μυοσκελετικού συστήματος. Επηρεάζει το κάτω άκρο. Θεωρείται μια από τις πιο κοινές μορφές αρθρώσεων: αντιπροσωπεύει έως και το 30% του συνόλου των περιπτώσεων εκφυλιστικής-δυστροφικής βλάβης των αρθρώσεων. Η παθολογική διαδικασία εμφανίζεται όχι μόνο σε ηλικιωμένους ασθενείς. Περίπου το ένα τέταρτο των ασθενών είναι άτομα ηλικίας κάτω των 40 ετών.
Η διαταραχή συνοδεύεται από επίμονο πόνο και σταδιακή μείωση της λειτουργίας της άρθρωσης και του κάτω άκρου. Χωρίς θεραπεία εξελίσσεται και δεν υποχωρεί από μόνο του. Η διάγνωση και η θεραπεία της διαταραχής είναι έργο ορθοπαιδικού γιατρού (ανάλογα με την αιτία εμπλέκεται τραυματολόγος, καθώς και φυσικοθεραπευτές και φυσιοθεραπευτές).
Αιτίες αρθροπάθειας του αστραγάλου
Η οστεοαρθρίτιδα θεωρείται πολυαιτιολογική νόσος. Η ανάπτυξή του συμβαίνει ως αποτέλεσμα της επιρροής μιας ομάδας αιτιών. Με την ηλικία, ο αριθμός των παραγόντων που προκαλούν νόσο αυξάνεται, εξ ου και η αυξημένη πιθανότητα μιας παθολογικής διαδικασίας. Δεν είναι όμως όλα τόσο απλά.
Παθογένεια της διαταραχής
Υπάρχει μια ομάδα αιτιών της αρθροπάθειας του αστραγάλου, μεταξύ των πιο κοινών:
- παράλογη σωματική δραστηριότητα?
- τραυματισμοί;
- λειτουργίες·
- μεταβολικές ασθένειες?
- άβολα παπούτσια?
- άλλες ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος.
- ρευματοειδή νοσήματα.
Το παράλογο άγχος μπορεί να είναι αποτέλεσμα του τρόπου ζωής ή συνέπεια επιλογής επαγγέλματος. Συνεχές περπάτημα, στάση σε ένα μέρος, μεταφορά βαριών αντικειμένων, έντονη δραστηριότητα. Όλοι αυτοί είναι προβοκάτορες της παθολογικής διαδικασίας μεσοπρόθεσμα (αρκετά χρόνια).
Ένας άλλος λόγος είναι οι τραυματισμοί, ιδιαίτερα τα ενδοαρθρικά κατάγματα, οι εξαρθρώσεις, αλλά και οι σοβαροί μώλωπες (σε μικρότερο βαθμό). Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του αστραγάλου εκδηλώνεται απαρατήρητη, αλλά συνεχώς εξελίσσεται. Συχνά οι ασθενείς υποτιμούν τις συνέπειες του τραύματος που έχουν υποστεί.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να προκαλέσουν αρθροπάθεια. Ωστόσο, μια τέτοια επιπλοκή είναι σχετικά σπάνια. Κυρίως λόγω λανθασμένης εκτίμησης της κλινικής κατάστασης. ανεπαρκή προσόντα του γιατρού.
Μεταβολικές παθολογίες, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, μπορεί να προκαλέσουν διαταραχή. Ωστόσο, πολύ πιο συχνά οι αιτίες της αρθροπάθειας του αστραγάλου είναι η ουρική αρθρίτιδα, καθώς και οι ορμονικές διαταραχές (για παράδειγμα, κατά την εμμηνόπαυση).
Τα άβολα παπούτσια είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες στην ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας. Η διαταραχή αναπτύσσεται λόγω ακατάλληλης κατανομής του φορτίου στο πόδι. Συνήθως αναπτύσσονται πολύπλοκες διαταραχές: όχι μόνο αρθρώσεις, αλλά και τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης. Τουλάχιστον - οστεοχονδρωσία. Όμως είναι πιθανά και πιο επικίνδυνα προβλήματα.
Οι ίδιες οι δυσλειτουργίες του μυοσκελετικού συστήματος αυξάνουν επίσης την πιθανότητα μιας παθολογικής διαδικασίας. Οι μεσοσπονδύλιοι κήλες, η οστεοχόνδρωση και οι συγγενείς διαταραχές δημιουργούν πρόσθετους κινδύνους.
Τα ρευματοειδή νοσήματα αντιπροσωπεύονται από αρθρίτιδα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο. Οι βλάβες εκφυλιστικής-δυστροφικής φύσης είναι δευτερογενείς, αλλά επιδεινώνουν την υποκείμενη νόσο και επιδεινώνουν την πρόγνωση.
Η αρθροπάθεια της ποδοκνημικής άρθρωσης είναι μια πολυπαραγοντική νόσος. Κατά κανόνα, αναπτύσσεται υπό την επίδραση πολλών αιτιών ταυτόχρονα. Υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά είναι σπάνιες. Επίσης, ο αριθμός των παραγόντων επηρεάζει τη βαρύτητα της νόσου και τον ρυθμό εξέλιξης της παθολογικής διαδικασίας.
Η ανάπτυξη της παθολογικής διαδικασίας είναι σταδιακά. Στο αρχικό στάδιο διαταράσσεται η τοπική κυκλοφορία του αίματος και η κατανομή του δυναμικού φορτίου στο πόδι. Σταδιακά, προστίθενται καταστροφικές διεργασίες στον χόνδρο. Αρχίζει η υποτονική φλεγμονή. Παρουσιάζεται εκφύλιση άλλων δομών του αστραγάλου: κάψουλα, σύνδεσμοι, οστά κ. λπ. Όσο πιο προχωρημένη είναι η ασθένεια, τόσο πιο δύσκολη είναι η θεραπεία. Απαιτεί περισσότερη προσπάθεια και χρόνο.
Παράγοντες αυξημένου κινδύνου εμφάνισης αρθροπάθειας
Η δυστροφική καταστροφή των ιστών της άρθρωσης του αστραγάλου συμβαίνει όχι μόνο ως αποτέλεσμα της επίδρασης άμεσων αιτιών. Η σοβαρότητα, η πιθανότητα της νόσου και η φύση της πορείας της επηρεάζονται από παράγοντες κινδύνου. Συμπληρώνουν την εικόνα της παράβασης. Ανάμεσα τους:
- συνήθεια να φοράτε τακούνια?
- η σωματικά δύσκολη φύση της εργασίας (συμπεριλαμβανομένων των επαγγελμάτων με αφανείς κινδύνους: οι δάσκαλοι, οι μάγειρες επίσης αρρωσταίνουν).
- προηγούμενοι τραυματισμοί στην άρθρωση του αστραγάλου (υπάρχουν περιπτώσεις όπου η διαταραχή εκδηλώθηκε χρόνια μετά τον τραυματισμό).
- ιστορικό ενδοκρινικών παθήσεων (οι ορμονικές διαταραχές δημιουργούν πρόσθετους κινδύνους).
- ιστορικό μυοσκελετικών παθήσεων.
- ηλικία 40+ (αν και η νόσος εμφανίζεται και σε νεότερα άτομα).
- αυξημένο σωματικό βάρος?
- φύλο (οι γυναίκες υποφέρουν συχνότερα από τους άνδρες).
Η αρθροπάθεια της άρθρωσης του αστραγάλου είναι μια ασθένεια που αναπτύσσεται αργά· τα συμπτώματα δεν γίνονται αμέσως εμφανή. Ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ποιοι παράγοντες κινδύνου και αιτίες προκαλούν την παθολογική διαδικασία. Είναι απαραίτητη η συλλογή ενός πλήρους ιατρικού ιστορικού.
Ταξινόμηση και είδη βλάβης στην ποδοκνημική άρθρωση
Η παθολογία ταξινομείται σύμφωνα με δύο βάσεις.
Το πρώτο κριτήριο είναι η προέλευση της παθολογικής διαδικασίας. Αποκορύφωμα:
- μετατραυματική μορφή της διαταραχής (αναπτύσσεται μετά από τραυματισμούς στην άρθρωση του αστραγάλου ή σε άλλες δομές του μυοσκελετικού συστήματος).
- παραμορφωτική αρθροπάθεια της άρθρωσης του αστραγάλου: συνέπεια μεταβολικών διαταραχών ή τραυματισμών, που συνοδεύονται από αργή αλλά σταθερή παραμόρφωση της άρθρωσης.
- Η μεταβολική αρθροπάθεια αναπτύσσεται με φόντο διαβήτη, ορμονικές διαταραχές ή ουρική αρθρίτιδα (διαταραχές μεταβολισμού πουρινών).
Η δεύτερη βάση ταξινόμησης βασίζεται στη σταδιοποίηση της παθολογικής διαδικασίας. Στην ανάπτυξή της, η αρθροπάθεια της άρθρωσης του αστραγάλου περνά από τα ακόλουθα στάδια:
- αρχική ή πρώιμη?
- προοδευτικός;
- προχωρημένη αρθροπάθεια.
Στο πρώτο στάδιο δεν υπάρχει κλινική εικόνα ως τέτοια ή εμφανίζεται μετά από έντονη σωματική δραστηριότητα. Η παθολογική διαδικασία ανιχνεύεται μόνο με τη βοήθεια ειδικών διαγνωστικών μεθόδων.
Η προοδευτική φάση της διαταραχής συνοδεύεται από εντατικοποίηση της κλινικής. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από ήπια σωματική δραστηριότητα. Η ανοχή φορτίου μειώνεται. Υπάρχει ένα σταθερό σύνδρομο πόνου, καθώς και περιορισμένη κινητικότητα του ποδιού στην άρθρωση του αστραγάλου.
Η τελική φάση της παθολογικής διαδικασίας συνοδεύεται από έντονο πόνο, καθώς και άλλα συμπτώματα σε κατάσταση πλήρους ανάπαυσης. Τόσο οι υποστηρικτικές όσο και οι κινητικές λειτουργίες είναι μειωμένες. Συχνά ένα άτομο γίνεται ανάπηρο. Απαιτείται σύνθετη χειρουργική θεραπεία, συμπεριλαμβανομένης της ενδοπροσθετικής.
Σπουδαίος!
Η σταδιοποίηση παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στον καθορισμό των θεραπευτικών τακτικών και στην πρόβλεψη της πορείας και της έκβασης της νόσου. Η διαταραχή αντιμετωπίζεται καλύτερα σε πρώιμο στάδιο. Όσο πιο προχωρημένη είναι η παθολογία, τόσο πιο δύσκολη και χρονοβόρα η διόρθωση.
Συμπτώματα της διαταραχής
Η κλινική εικόνα εξαρτάται από τη μορφή και το στάδιο της παθολογικής διαδικασίας. Τυπικές εκδηλώσεις είναι:
- πόνος;
- κούραση;
- Αδυναμία άσκησης;
- πρήξιμο;
- διαταραχές της υποστηρικτικής λειτουργίας του ποδιού.
- μυϊκή αδυναμία.
Ο πόνος στο πόδι παρατηρείται αρχικά μόνο μετά από έντονη σωματική δραστηριότητα. Τότε αρκεί λίγη δραστηριότητα. Στο προχωρημένο στάδιο της παθολογικής διαδικασίας, ο πόνος είναι πάντα παρών, ανεξάρτητα από το φορτίο.
Η κόπωση παρατηρείται από το πρώτο κιόλας στάδιο της διαταραχής. Το αίσθημα μυϊκής αδυναμίας και αυξημένης κόπωσης εξελίσσεται μαζί με τη νόσο. Τα σημάδια δείχνουν περαιτέρω ανάπτυξη της διαταραχής.
Η ανοχή στην άσκηση μειώνεται επίσης σταδιακά. ΣΕ έντονο στάδιο της διαταραχής, ένα άτομο δεν μπορεί να ανέβει στον δεύτερο ή τον τρίτο όροφο. Πρέπει να κάνουμε στάσεις.
Το πρήξιμο είναι ένα σημάδι που υπάρχει πάντα. Το πόδι στον αστράγαλο φαίνεται φουσκωμένο και διευρυμένο. Αυτή είναι μια μη ειδική εκδήλωση.
Ο αρχικός πόνος είναι χαρακτηριστικός. Μετά από μακρά παραμονή σε ένα μέρος, αναπτύσσεται σοβαρή ακαμψία της άρθρωσης. Οι πρώτες κινήσεις προκαλούν μεγάλη ενόχληση. Ο πόνος και η δυσφορία σταδιακά εξαφανίζονται καθώς το άτομο συνεχίζει να κινείται.
Η κλινική εικόνα εξαρτάται από το βαθμό αρθρώσεως της ποδοκνημικής άρθρωσης. Παίζει μεγάλο ρόλο στον προσδιορισμό του σταδίου και της σοβαρότητας της παθολογικής διαδικασίας. Ο γιατρός συστηματοποιεί τα συμπτώματα μέσω μιας διαδικασίας προφορικής ερώτησης και λήψης ιστορικού.
Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από χρόνια πορεία. Σε περιόδους έξαρσης, τα σημάδια αρθρώσεως της ποδοκνημικής άρθρωσης εμφανίζονται πιο καθαρά. Στη χρόνια φάση, η ύφεση είναι μόνο μερική. Η κλινική δεν είναι τόσο φωτεινή, αλλά τα συμπτώματα δεν υποχωρούν εντελώς. Στη συνέχεια εμφανίζεται μια νέα έξαρση της αρθροπάθειας της άρθρωσης του αστραγάλου, οι εκδηλώσεις γίνονται και πάλι έντονες. Και ούτω καθεξής σε κύκλο μέχρι να πραγματοποιηθεί ποιοτική θεραπεία.
Επιπλοκές της αρθροπάθειας του αστραγάλου
Οι επιπλοκές της παθολογικής διαδικασίας σχετίζονται με τη διατήρηση της ικανότητας εργασίας και την ικανότητα φροντίδας του εαυτού του.
Οι ασθενείς εμφανίζουν παραμορφώσεις στον αστράγαλο. Η παθολογική διαδικασία τελειώνει με το σχηματισμό συσπάσεων, περιοχών πρωτοπαθούς ή πλήρους ακινησίας του άκρου στον αστράγαλο. Η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί μόνο χειρουργικά.
Τη στιγμή της έξαρσης είναι χαρακτηριστική η ανάπτυξη αρθρίτιδας και φλεγμονής του αρθρικού θυλάκου. Αυτή η κατάσταση διαρκεί αρκετές εβδομάδες και κατά την οξεία πορεία της εξαλείφει εντελώς την ικανότητα εργασίας και κίνησης.
Το τελικό αποτέλεσμα της παθολογικής διαδικασίας είναι η μείωση και στη συνέχεια η πλήρης απώλεια της υποστηρικτικής λειτουργίας του ποδιού· το άτομο δεν μπορεί να κινηθεί κανονικά. Πρέπει να χρησιμοποιήσετε πατερίτσες. Υπάρχει πλήρης απώλεια της ικανότητας για εργασία, και σε ορισμένες περιπτώσεις, της ικανότητας αυτοφροντίδας. Σε προχωρημένα στάδια αρθροπάθειας του αστραγάλου, οι ασθενείς γίνονται ανάπηροι.
Διάγνωση της νόσου
Η διάγνωση της βλάβης στις αρθρικές δομές και τον ιστό του χόνδρου πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ορθοπεδικού τραυματιολόγου. Οι εξετάσεις είναι χαρακτηριστικές. Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί η παθολογική διαδικασία, καθώς και ο βαθμός σοβαρότητάς της. Μεταξύ των τεχνικών:
- προφορική ερώτηση του ασθενούς για την καλύτερη κατανόηση της φύσης των συμπτωμάτων και των παραπόνων υγείας·
- συλλογή αναμνήσεων, το οποίο σας επιτρέπει να προσδιορίσετε την πιθανή προέλευση της παθολογικής κατάστασης.
- ψηλάφηση: η αρθροπάθεια υποδηλώνεται με παραμόρφωση, οίδημα, πόνο κατά τη διάρκεια παθητικών κινήσεων.
- Ακτινογραφία ποδοκνημικής: μια εξέταση ρουτίνας που παρέχει επαρκείς πληροφορίες για τη διάγνωση και τον προσδιορισμό της σοβαρότητάς της, θεωρείται η χρυσή εξέταση.
- MRI εάν τα ακτινογραφικά δεδομένα είναι ανεπαρκή.
Μπορεί να διεξαχθούν και άλλες μελέτες. Για παράδειγμα, η αξονική τομογραφία (η αρθροπάθεια επηρεάζει όχι μόνο τον χόνδρο, αλλά και τα οστά· η CT επιτρέπει λεπτομερή, ακριβή απεικόνιση της φύσης των διαταραχών).
Σημείωση!
Η αρθροπάθεια δεν έχει συγκεκριμένες εκδηλώσεις, ειδικά σε πρώιμο στάδιο. Επομένως, μόνοι σας, χωρίς επαρκή γνώση, δεν θα είναι δυνατή η διάκριση των παθολογικών διεργασιών μεταξύ τους. Απαιτούνται ειδικά όργανα διάγνωσης.
Οι εργαστηριακές διαγνωστικές τεχνικές παρέχουν λίγα δεδομένα. Είναι μόνο ενημερωτικά όσον αφορά τον εντοπισμό της φλεγμονώδους διαδικασίας και βοηθούν στη διάγνωση ορισμένων μορφών αρθρώσεων (μεταβολική προέλευση, ρευματοειδής φύση).
Μέθοδοι θεραπείας
Η θεραπεία της αρθροπάθειας της άρθρωσης του αστραγάλου πραγματοποιείται με συντηρητικές και χειρουργικές τεχνικές. Τα καλύτερα αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν εάν καταφύγετε σε πολύπλοκη διόρθωση.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων, θεραπεία άσκησης και φυσιοθεραπεία με μασάζ. Χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα φάρμακα:
- τοπικά αντιφλεγμονώδη?
- γενικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα (με τη μορφή δισκίων ή ενέσιμων διαλυμάτων).
- χονδροπροστατευτικά?
- νικοτινικό οξύ και άλλα μέσα για τη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών.
Η άσκηση και η φυσικοθεραπεία, μαζί με το μασάζ, στοχεύουν στην αποκατάσταση μετά την εξάλειψη της οξείας κατάστασης. Αυτές οι μέθοδοι είναι σημαντικές κατά την περίοδο της ύφεσης. Εάν η ασθένεια εμφανίζεται σε οξεία μορφή με έντονα κλινικά συμπτώματα, οι μέθοδοι αναβάλλονται.
Απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση για παραμορφώσεις και επίμονες αποκλίσεις στην ανατομία της άρθρωσης. Είναι δυνατή η πλαστική χειρουργική ή η ενδοπροσθετική άρθρωση, η αντικατάσταση της άρθρωσης με τεχνητό ανάλογο. Αυτή είναι μια μέθοδος διόρθωσης υψηλής τεχνολογίας.
Προβλέψεις
Η πρόγνωση εξαρτάται από τη στιγμή της θεραπείας, την κατάσταση της υγείας, την αιτία της αρθρώσεως, καθώς και από τον βαθμό ανάπτυξης της διαταραχής. Όσο πιο προχωρημένη είναι η ασθένεια, τόσο πιο περίπλοκη είναι η κατάσταση. Εάν η θεραπεία ξεκινήσει έγκαιρα, οι προοπτικές ίασης και πλήρους ανάρρωσης είναι καλές. Σε άλλες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση και μακρά περίοδος αποκατάστασης.
Πρόληψη της διαταραχής
Η πρόληψη της αρθροπάθειας του αστραγάλου περιλαμβάνει:
- φορώντας άνετα παπούτσια?
- έγκαιρη θεραπεία μυοσκελετικών παθήσεων.
- λογικός έλεγχος της ευημερίας·
- έλεγχος σωματικού βάρους?
- αποφυγή τραυματισμού·
- έλεγχος φορτίου.
Η πρόληψη μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο αρθροπάθειας του αστραγάλου κατά 2-3 φορές. Η πιθανότητα μιας παθολογικής διαδικασίας θα είναι ελάχιστη.